![]() |
BT Wevelgem - Estaimpuis 86-83 |
Sun 06/10/2002 |
![]() |
Eerste seizoenszege van Power en dit in een goed gevulde sporthal. Als het dan nog tegen Estampuis is, dan komen bij sommigen de gevoeligheden van vroeger weer boven, en was de vreugde des te groter met de nipte zege. De wedstrijd startte met een twintgtal minuten vertraging, en daarvoor was een klapband van de wagen van ref Jacobs verantwoordelijk. Het eerste quarter verliep duidelijk in het voordeel van de bezoekers die Kevin Braswell twaalf punten zagen scoren. Bij Power zat Brown stevig in de tang van Lane en Joe scoorde dan ook slechts één luttel puntje in het eerste quarter. Opvallend bij Power was dat men slechts één veldkorf had gescoord. De overige punten kwamen van een 15 op 17 van aan de vrijworplijn. Stand na tien minuten: 17-25. Power kon zich moeilijk herpakken en men bleef hangen op acht punten: 24-32. Pas na twee korven op rij van Tom Vandekeere was de aansluiting in zicht: 29-32. Maar Lane (10 pten) en Miskovic (5 ptn) hielden de Walen op een kleine maar toch verdiende voorsprong aan de rust: 41-47. Bij Power had Brown dan toch stilaan de weg naar de korf gevonden en toonde Paternostro aan zijn thuispubliek dat hij meer een afwerker is dan een organisator. Na de rust moest de bezoekende coach Rotsaert vaststellen dat zijn ploeg het niveau van vóór de rust niet kon halen. Maar ook Power kon niet direct zijn stempel drukken. De wedstrijd bleef maar wat aanmodderen, en dan toch enige hoop op de Wevelgemse banken toen Kapov en eventjes later Brown de eerste Wevelgemse driepunters scoorden in deze partij. Luc Margodt verving Paternostro door Sam Verstraete en dit bleek geen slechte beslissing te zijn. Na een assist van Sam naar Brown ging de zaal aardig uit de bol toen de bordjes weer een eerste keer in evenwicht hingen: 57-57. Gevolg was dat Power de kloof kleiner had gemaakt en bij aanvang van het laatste quarter was alles nog mogelijk en was spanning in het laatste quarter verzekerd bij een 59-60 stand. In het laatste quarter werd het er op en er over. Luid aangemoedigd was het trio Paternostro-Kapov-Brown niet af te stoppen. Met elk een driepunter zorgden ze voor een 70-64 tussenstand. Vader Rotsaert zag zijn zoon een driepunter scoren, maar Paternostro antwoordde met twee korven en de kloof werd maximaal zeven punten: 74-67. Dan kwam Braswell terug op de proppen. Hij lukte twee driepunters in een mum van tijd en kon van een onterecht toegekende technische fout aan Kapov gebruik maken om de spanning weer in de partij te brengen met nog iets minder dan twee minuten te spelen: 76-74. Braswell moest het alleen doen, terwijl bij Power vooral Brown en Paternostro listig de fouten uitlokten om van aan de vrijworplijn de zege veilig te stellen. In die slotminuten mag ook de sterk verdedigende prestatie van Kitt niet uit het oog verloren worden. Was het aanvallend voor Toni een mindere dag met slechts zeven punten, dan had hij met negen vededigende en vier aanvallende rebounds een grote verdienste in de schitterende overwinning met 86-83. De vele aanwezige coaches van andere eerste nationalers (onder andere Oostende, Bergen, Pepinster en Antwerpen) zullen na deze zege wel hun visie over Power herzien. Met een Piet De Bel er nog bij kan de Powerkern alleen nog maar breder worden, en nog sterker voor de dag komen. De toekomst ziet er dan toch al rooskleuriger uit dan de voorbereiding liet vermoeden... Na de wedstrijd waren beide coaches het erover eens dat beide refs er een zootje van maakten. Werner Rotsaert klaagde over de foutenverdeling, Luc Margodt over de defensieve tekortkomingen. Luc was ook zeer tevreden over de invalbeurt van Sam Verstraete. Algemene tevredenheid ook over Ante Kapov die naast zijn 12 punten ook 13 rebounds nam. Scoorden voor Power: (35/42 vrijworpen; 18/27 tweepunters en 5/20 driepunters) : Kitt: 6-1; Brown: 7-16; Van de Keere: 4-0; Defossé: 2-1; Paternostro: 12-13; Bellin: 6-6 en Kapov: 4-8. Scoorden voor Estaimpuis: Lane: 10-5; Veldeman: 0-3; Braswell: 16-13; Van de Keere: 0-2; Rotsaert: 0-5; Miskovic: 9-4; Rados: 5-2 en Mc Cants: 7-2. |