|
Verleden week maandag werd Steve Robeyst door het webteam op de rooster gelegd. Hieronder vind je het relaas van dit boeiend gesprek met de sympathieke Gentenaar. Het sappige Gent zal hij nog moeilijk verleren, maar de West-Vlaamse karaktertrekken heeft hij toch al mee. Dit interview werd afgenomen na de gewonnen wedstrijd op het veld van Waregem waar Steve gekwetst moest toekijken en daags vóór de bekendmaking van de ontbinding van de VZW BT Liefmans Power Wevelgem.
Hoe en waar kreeg je de basketmicrobe te pakken?
Ik ben beginnen basketten doordat mijn vader baskette. Ik ben begonnen bij White Star. Mijn pa was ook mijn eerste coach. Zo ben ik eigenlijk in de basketwereld terechtgekomen.
Hoe kwam je dan, nu zo’n 10 jaar geleden, bij Wevelgem terecht die toen net de overstap maakte naar de hoogste klasse?
Dat was vooral dankzij de Gentse coach Pat Gevaert. Pat was ervoor ook al aan de slag geweest bij Falco. Hij heeft Wevelgem eigenlijk van eerste provinciale naar eerste nationale gebracht. Hij is reeds een jaar daarvoor mij komen zoeken, maar toen heb ik geweigerd. Ik wilde me nog verder ontplooien in 4de nationale. En dan ben ik op mijn 19 jaar naar hier gekomen. Pat Gevaert heeft mij dus de kans gegeven om eerste klasse mee te maken.
Je speelde 3 seizoenen onafgebroken voor The Green Frogs. Je beleefde als jonge gast enkele schitterende momenten samen met ondermeer Sven Declercq die je later terugvond als ass-coach bij Falco. Eerst 2 seizoenen in de Vlasschaard onder Pat Gevaert en LP Nichols en dan zelfs één seizoen in een kolkende Schelp waar jullie de scalp namen van Oostende, Ieper, Charleroi, Mons, enz… De trainer toen was Raiko Toreman. We tonen Steve een klein filmpje uit die periode met hem in de hoofdrol en vraagt hoe hij daarop terugkijkt.
Bij het zien van het filmpje zien we Steve Robeyst haast melancholisch worden en verbaast zich over het feit hoe goed hij er toen nog uitzag.
Ja, waar is de tijd… Dju dju, hoelang is dat geleden? Tof, tof!
Hoe kijk ik op die periode terug, herhaalt Steve de vraag. Eerst en vooral: Super hé. Dit is een basis geweest voor alles. Alle dagen kunnen trainen en veel kunnen opsteken van de andere gasten. Zeker van de grote figuren zoals Carlos Clark. In feite is dat de persoon waar ik het meest van geleerd heb. Ik heb ook 3 verschillende coaches gehad in eerste klasse. Van deze mensen heb ik ook heel wat geleerd, maar vooral ook sterker door geworden, want iedere keer opnieuw moest je uzelf bewijzen. Wat ook een pluspunt betekende voor mij was dat de concurrentie hoog lag. Hoe hoger de concurrentie, hoe beter dat je gaat en vooral moet gaan spelen. Kortom: die periode was zowel vriendschappelijk als sportief super. Toen hadden we trouwens ook nog een echte familieploeg hier in Wevelgem.
|
Het toenmalige Power Wevelgem beleeft zijn topjaren in eerste klasse. Het haalt bijna de play-offs, het speelt de halve finale van de beker van België, de Schelp davert om de 14 dagen en Steve Robeyst vertrekt naar tweedeklasser Damme…
Steve moet erom lachen en denkt een tijdje na. De grootste reden was de toenmalige manager. Ik weet dat Peter Douchy mij een tijd wou houden en ook de coach, Rajko Toreman, wilde mij bij de ploeg houden, maar ik heb toen de eer aan mezelf gehouden. Het onderhoud tussen de man in kwestie en mezelf is niets geworden en ik ben toen opgestapt. En ik zal het zo zeggen: ik ben gelukkig geworden in 2de klasse. Ik denk iets te vroeg, wat natuurlijk jammer is, maar ’t is nu zo gelopen. Ik had er –denk ik toch- zeker nog een aantal jaar kunnen bijdoen.
Dus je bent hier eigenlijk met spijt in het hart vertrokken?
Zeker! Ja, dan had ik hier misschien van begin tot nu gezeten. Dan had ik hier wie weet nooit weggeweest. Dat zou ‘vree goe kunn’.
Na 2 jaar Damme keer je terug naar je oude en eerste liefde: Falco Sint-Amandsberg. Daar vind je uw oude coach Pat Gevaert terug.
Eerst en vooral: Wevelgem is mijn enige grote en eerste liefde. Dit terzake. Om op uw vraag te antwoorden. Jah, ik zat goed in Damme. Maar het begon een beetje te rammelen daarginds. We speelden ook kampioen en een ploeg die kampioen speelt en niet overgaat, dat is niet direct een gezonde situatie. Ik heb toen die beslissing genomen, ook om Pat een dienst te bewijzen voor hetgeen hij gedaan had voor mij in der tijd. Hij had mij de kans gegeven in eerste klasse en daardoor wou ik meewerken aan een deftige ploeg in de 2de afdeling.
|
Ik ben zoals goede wijn
|
In 2004 keer je terug naar het oude getrouwe Power Wevelgem, die dan Liefmans Power Wevelgem heet. Zoals je waarschijnlijk wel opving toendertijd was daar veel commotie rond. Verrader, Judas, Geldzak, … waren de nog vriendelijkste slogans van Falco-fans. De wevelgemsupporters waren daarentegen U absoluut niet vergeten en de topschutter van de toen onbekende 2de klasse kwam de roodhemden vervolledigen. Hoe kijk je daarop terug?
Goed, grapt Steve Robeyst. Goh… . Ik heb altijd gezegd dat ik terug in Wevelgem wou spelen. En er was daar al sprake van geweest toen Wevelgem in slechte papieren zat en zijn laatste seizoen afwerkte in 1ste klasse. Toen waren er al contacten geweest met Peter Douchy. Maar de verstandhouding tussen Wevelgem en Falco was zodanig goed, dat de Wevelgemse voorzitter het gewoon niet durfde vragen. Maar uiteindelijk had Wevelgem nog iemand nodig op de vleugel. Toen heb ik beslist het toch te doen. Waarom? Omdat ik toen toch voelde dat er meer ambitie zat in Wevelgem dan in St-Amandsberg. Het sportieve gaf de grootste doorslag. De meeste zullen zeggen ‘financieel’, ja, dit had daar ook mee te maken, maar gaf zeker de doorslag niet.
|
Peter Castelein weet waarmee hij bezig is
|
Je mist de hele voorbereiding. Hoe verliep de integratie in een volledig nieuwe ploeg?
Sowieso kende ik al Tom (Van de Keere). Het laatste jaar heb ik hier samen gezeten met hem. Allé, hij trainde hier toen mee en is er dan bijgekomen in de 2de helft van het seizoen. Toen waren we echter nog te jong om een band op te bouwen. Maar nu kom ik ‘supergoe’ overeen met Tom. Wim Van Britsom zat hier ook. Iemand waarmee ik samen de titel had gevierd bij Damme. En Sam Verstraete, ook een Gentenaar. Ik kwam hier toe en alles was direct in orde.
|
Je kreeg hier ook een profcontract. Had je geen schrik toen? Power Wevelgem degradeerde door het niet behalen van een licentie en kampte met financiële problemen. Dat was geen publiek geheim. Volgde je de prestaties van Wevelgem nog trouwens?
Steve antwoordt resoluut nog voor het eerste deel van de vraag gesteld is. Ik zal daar kort op antwoorden. Peter Douchy is een man van zijn woord en als Douchy iets belooft, zal het wel zo zijn. Of ik de prestaties van Wevelgem nog volgde? Jazeker, ik heb zelfs nog enkele keren komen kijken hier in de Schelp. Nee nee, Wevelgem heeft me altijd dicht aan het hart gelegen. Het heeft me altijd pijn aan ’t hart gedaan dat ik hier weggegaan ben. Wevelgem is een ploeg naar mijn hart. Het is daarom dat ik dat ook allemaal ben blijven volgen.
Spijt zal je wel niet hebben. Het eerste seizoen was meteen raak. Halve finales van de Play-offs. We maakten het Aalstar erg lastig in gelegenheidszaal de Vlaschaard. Vorig seizoen haalden we zelfs de finale van de Play-offs met een goeie Robeyst. In het Aalsters Forum draaide een driepunter van Alex en van … Stevie Robeyst spijtig genoeg uit de ring. De kampioenstitel hing aan het spreekwoordelijke zijden draadje. Aalstar won de Play-offs. Toch mooie momenten ongetwijfeld?
Ja, dat zijn mooie momenten om aan terug te denken. Moest je het kunnen terugdraaien, ik zou hetzelfde scenario willen meemaken. Het eerste jaar spelen we de Play-offs. Seizoen geslaagd in principe, zeker als je weet als het je eerste seizoen is in 2de klasse. Vorig jaar spelen we de finale. En ik denk dat we continu aan het bouwen zijn. Dit jaar –als alles loopt zoals het moet- denk ik dat we terug de Play-offs zullen spelen. Ik denk dat we in goeie papieren zitten voor het ogenblik. We hebben twee wedstrijden voorsprong op de vierde. Er zijn nog 10 matchen en het ziet er allemaal goed uit. Moest het in het slechtste geval zo zijn dat ik voor de rest van het seizoen uit ben (wat ik natuurlijk niet hoop), dan nog denk ik dat de Play-offs zeker haalbaar moeten zijn. De Play-offs zijn dan telkens weer onvoorspelbaar.
|
Dit seizoen halen we zeker de play-offs
|
Dit seizoen is uw seizoen. Je wordt quasi iedere match tot MVP verkozen en hebt van buzzerdriepunters uw handelsmerk gemaakt. Hoe verklaar je je goeie seizoen (beste seizoen ooit)?
Ja. Dat is zoals wijn. Ik ben er 30 geworden. Goeie wijn he!
Waar zie je Wevelgem eindigen dit seizoen?
Euh, dit seizoen zie ik ons zeker Play-offs halen. Ik denk dat we dit luidop mogen zeggen. Dit seizoen halen we zeker de Play-offs. We zien wel wat er gebeurt in de Play-offs. Het is zo onvoorspelbaar. Maar ik denk wel dat dit seizoen –en van mij mag het ook zo zijn- dat de Gent Dragons het dichtst bij de titel zullen staan. Financieel staan ze sterk en sportief zijn ze heel goed. In het Gentse ontbreekt er toch een eersteklasser. Waarom dit seizoen niet?
Wie haalt de play-offs?
Dus de drie die nu eerste staan zeker: St-Jan, Gent en wij zullen er zeker bij zijn. Steve denkt een tijdje na. Voor de 4de plaats is het moeilijk. Sint-Truiden en Colfontaine staan nu gelijk. Fleurus schakel ik nog niet voor 100% uit, ook al staan ze nu middenmoot. Maar die gasten zullen zeker de ploeg van de terugronde worden. Daar ben ik van overtuigd. Maar ik denk wel dat ze iets te ver achter zitten om nog de Play-offs te halen. Dus ik denk … Colfontaine.
Zou je in de halve finales niet liever tegen Sint-Jan uitkomen om dan eventueel de PO-finale tegen uw stadsgenoten te kunnen spelen?
Ik zou het niet erg vinden als we tegen Gent uitkomen. Het zou natuurlijk wel jammer zijn voor het Gentse basketbal als wij ze uitschakelen, maar dat is onze zaak niet. Maar als het kan, toch liever Sint-jan in de halve finale en, bij kwalificatie (?), Gent in de finale.
De laatste weken doen er –alweer- wilde geruchten over de penibele financiële situatie van Liefmans Power Wevelgem. Hoe reageert de spelersgroep hierop?
Oh, we liggen daar voorlopig nog niet echt wakker van… Voor ons is het zeker niet dramatisch. En er is nog niets gebeurd. Het komt goed. Zoals ik al gezegd heb: Hetgeen Douchy belooft, zal Douchy wel halen. Ik denk dat het dit jaar sowieso allemaal goed komt. Zaterdag zagen wij trouwens nog een gemotiveerde ploeg… Ja, dat klopt. Dat zegt ook veel van de ploeg. Moest het echt zo zijn dat het zo slecht is, zou dat ook op het plein te zien zijn. Voorlopig is dat totáál niet te zien op het veld.
Mag er overgegaan worden naar eerste klasse? Klopt het trouwens dat er in uw contract staat dat je sowieso vertrekt indien Wevelgem naar eerste klasse gaat?
Steve moet erom lachen en antwoordt diplomatisch: Is dat zo? Serieus, ik denk dat eerste klasse niet meer voor mij is. Als je kijkt naar eerste klasse: dat trekt toch op niets. Ik zou zelfs niet meer willen spelen in eerste klasse. Tweede klasse is de klasse geworden van de Belgen, van de goeie Belgen. Want wat zit er nu in eerste nationale van Belgen? Ik durf dat eerlijk zeggen: Er zitten gewoonweg geen goede Belgen meer in eerste klasse. In de eerste klasse zitten óf de uitschieters óf jonge gasten die de ploeg moeten vullen. En dat vind ik triestig. Maar ja, het is nu zo. De enige ploeg die er misschien nog bovenuitsteekt met Belgen is Aalst. En ze halen dan nog eens goede resultaten. Voor de rest… Neen. Eerste klasse interesseert me zelfs niet meer. Maar mag Wevelgem naar eerste klasse gaan, herhalen we onze vraag. Wel, ik zal zeker helpen om Wevelgem naar eerste klasse te brengen. Maar het is zoals je zegt, laten we eerst gezond worden in tweede klasse. Daar is men nu reeds twee jaar serieus aan aan het werken. En dat is goed aan het lukken denk ik. Ik denk dat de toekomst dat zal uitwijzen, maar ik denk dat ze binnen 2, 3 seizoenen terug in eerste klasse zullen spelen.
|
De supporters zijn schitterend
|
Steve Robeyst is de grapjas van de ploeg? Is de sfeer überhaupt goed in deze ploeg? Ook je lach is één van uw handelsmerken. Is Steve Robeyst een eeuwige optimist?
(lacht) Ja, zelfs nu met mijn blessure. Nu zit ik weliswaar in een moeilijke situatie. Eens ik zal weten wat het echt is (een dag later moest Steve naar de dokter, nvdr), zal ik er mij misschien kunnen bij neerleggen. Maar inderdaad, de lach blijft er wel, ja. Het moet wel.
Met wie kom je best overeen in de ploeg?
Dit is zeer moeilijk te zeggen. Ik denk dat ik met niemand problemen heb binnen de ploeg. En ook dit is reeds belangrijk denk ik. Een goed antwoord, Steve!
|
Wat doe je in je vrije tijd? Je verwacht ook een kindje. Waarvoor natuurlijk onze felicitaties. Zal je leven hierdoor veranderen?
Ik heb nu al een dochter van 3. Het tweede is op komst. De meeste zeggen dat het tweede kind een serieuze verandering oplevert. Maar goed, ik heb sowieso al niet veel vrije tijd. Als ik niet aan het basketten ben, ben ik aan het werken. Dus je hebt niet echt hobbies? Oh, jawel, de zondagmorgen durf ik wel eens gaan mountenbiken ‘me de maten’. Da durf ik wel eens doen.
Je bent er 30. Hoelang wil je nog doorgaan? Ligt het einde van uw carrière in Wevelgem? Voorzie je een coachescarrière na uw spelersloopbaan of is Steve Robeyst daar niet voor weggelegd?
Zolang dat we hier in tweede klasse blijven spelen, zal ik hier wel blijven. Het is hier geestig en ik amuseer me hier rot. Wevelgem is alles voor mij. Als het blijft zoals het nu is, zal ik zeker blijven en ook vragen om te blijven. Ik denk dat Wevelgem nu ook vragende partij is. En ik ben hier graag; ik zou niet weten waarom ik zou moeten veranderen. Ligt het einde van mijn carrière hier? Ik denk het niet. Ik denk dat ik sowieso een speler ben die zal afzakken. Als ik bijvoorbeeld 34 ben en nog hier in tweede speel, zal ik zeker niet bruusk stoppen met basket. Ik kán het basket gewoon niet missen. Ik zal voortdoen totdat ik niet meer kan.
En de coachesmicrobe, Steve? Wel, ik moet zeggen dat ik tegen Waregem enorm aan het meecoachen was. Het is zeer raar dat je het nu vraagt: het is veranderd op een weekend tijd. Ik heb altijd gezegd ‘coach is niets voor mij’, maar moest ik een ploeg hebben zoals Wevelgem nu heeft, dan zou ik dat misschien nog wel zien zitten om die ploeg te coachen.
Wie was de beste coach waar je mocht onder spelen?
(denkt een tijdje na) Eerst en vooral moet ik zeggen dat ik van iedere coach iets heb bijgeleerd. Zowel van Castelein als van Gevaert. Er zijn eigenlijk 2 à 3 coaches die mij toentertijd grootgebracht hebben. Dat is mijn eigen schoonpa, mijn eigen vader en Marc Decaestecker, de assistent-coach van De Pinte. Die hebben mij tot aan mijn 19 jaar grootgebracht. Daarna heeft Gevaert het een beetje afgewerkt.
Hoe verloopt de samenwerking met Peter Castelein?
Het eerste jaar waren we nog een beetje op zoek naar elkaar. Vanaf het tweede jaar is dat serieus in elkaar gelopen. De combinatie Castelein-Robeyst is goed. We zitten op dezelfde golflengte en dat is enorm positief. Peter weet zeker met wat hij bezig is. Er komen wel eens verschillen voor tussen spelers en coach, dat is ook normaal op dit niveau. De coach zal zijn stempel wel drukken en dat is ook de taak van de coach… En dat doet hij perfect!
Wie was de beste speler waar je mee mocht samenspelen?
(resoluut) Carlos Clark! Toen was hij 38 of 39, maar hij was subliem. Ik heb daar enorm veel van geleerd.
Wat is het mooiste moment uit uw actieve carrière?
Ik denk thuis gewonnen tegen Oostende in de Vlaschaard. 106-99 opperen we. Na verlengingen! Die uitslag kan wel kloppen (lacht). Dat was zonder twijfel de mooiste wedstrijd, ja!
Je bent de enige speler die fulltime werkt. Valt de combinatie een beetje mee met de training? Je kunt ook niet elke trainingsdag aanwezig zijn.
Ik doe dat nu al 7 jaar. Eigenlijk sinds ik hier vertrokken ben in Wevelgem. Die situatie valt heel goed mee. Ik train maandag-woensdag-vrijdag. De donderdag kan ik inderdaad niet aanwezig zijn. Maar dinsdag en donderdag heb ik wel nog powertraining. Dus eigenlijk ben ik er iedere dag mee bezig. Uitgezonderd dan de zondag. Als ik al niet ga gaan fietsen.
Nog een woordje naar de supporters om af te sluiten?
In ieder geval bedank voor de steun die ik nu reeds gehad heb. Hetzij via sms’jes, telefoons of hetgeen ik vernomen heb van wat op de site stond voor mij. Ik denk wel dat onze supportersgroep terug aan het groeien is. Je voelt dat. En zoals ze ook aanwezig waren in Waregem! Na de match hebben ze ook mijn naam gescandeerd en dat doet echt deugd!! Dat is echt geestig.
Bedankt Steve voor dit openhartig gesprek. Veel beterschap met uw blessure, veel geluk met het tweede kindje en nog veel succes in uw verdere carrière!
|
|
