Last update: 08/03/2020 17:58:00  GMT



 Interview met Ante Kapov (Sun 15/09/2002)



Met het aantrekken van Ante Kapov is de kern van Power compleet. Deze 26-jarige Kroaat speelde vorige zaterdag in het kader van de Beker der Lage Landen tegen Pepinster een sterke tweede helft (10 punten) en kreeg maandagavond daarom een contract van één seizoen aangeboden. Kapov dolde maandag op de persvoorstelling al met Kitt en co. Qua integratie zit het dus al snor voor deze mondige, maar vriendelijke 2-3-speler.

‘Ik ben hier nog maar enkele dagen, maar heb het inderdaad al naar mijn zin. Dat kan ook niet anders, want ik ben in een groep terechtgekomen die op het veld er keihard tegenaan gaat en ernaast ook plezier kan maken. Mijn eerste indrukken zijn dus meer dan positief te noemen. We hebben een sterke en goed uitgebalanceerde spelersgroep die sterk voor de dag moet kunnen komen. Bovendien heb ik hier al gehoord dat de spelers die gebleven zijn beter willen doen dan vorig jaar. Ze spraken zelfs over een slecht seizoen dat ze willen rechtzetten. Ambitie is er dus wel en daar ben ik blij om, want ik ben ook ambitieus en wil er altijd voor de volle honderd percent voor gaan.’

‘Dat is overigens ook in mijn spel te zien. Als ik scoor of een mooie actie maak, toon ik daarna mijn tevredenheid. Dat hebben jullie tegen Pepinster wel gezien: eens met het hoofd schudden of de armen in de lucht gooien... Op het veld toon ik mijn emoties, dat zit gewoon in mij. Tegen Pepinster, toen ik er enkele driepunters in gooide, voelde ik een enorme ontlading en die moest eruit. Ik wou tonen dat ik bommen kon gooien. Driepunters schieten is trouwens één van mijn specialiteiten. Ook in defensief opzicht kan ik goed mijn plan trekken en als het enigszins kan, loop ik ook graag de fastbreak. Maar eigenlijk maakt het mij niet uit welke opdracht ik van de coach krijg. Het collectief is voor mij het belangrijkste. Ik zal er op het terrein dan ook altijd alles aan doen om Wevelgem aan de zege te helpen.’

Kapov is dus naast een alleskunner ook een speler met de juiste ingesteldheid en daarom liet Power er geen gras over groeien om hem aan te werven. Bovendien heeft Ante al heel wat ervaring. Zo speelde hij onder meer bij Rijeka en Sebenik in Kroatië en vorig seizoen bij het Portugese Figueira.

‘Weet je, toen ik een jaar of twee-drie geleden in Kroatië speelde, heb ik nog tegen Goran Starcevic en Karlovac gespeeld. Hij was wel niet de speler die ik moest verdedigen, maar toch heeft hij toen indruk op mij nagelaten. Daarna ben ik naar Portugal verhuisd. Ik heb al vastgesteld dat het basketbalniveau hier in België veel hoger ligt, maar dat schrikt me niet af, hoewel ik eigenlijk niet zo veel over de Belgische competitie weet. Nederland is mij beter bekend. Ik heb er zelfs enkele jaren gewoond en heb er nog een nicht in Zandvoort. Ik zal haar dus af en toe eens kunnen bezoeken.’

‘Familie is natuurlijk belangrijk, maar nog belangrijker voor mij is om dit seizoen bij Power tot een vaste waarde uit te groeien. Ik wil bewijzen dat ik een degelijke basketter ben op wie je kan rekenen. Ik heb hier een nieuwe uitdaging gevonden en die wil ik tot een goed einde brengen. Met deze spelersgroep moet dat kunnen. Dat we met dertien zijn, is voor mij geen probleem. Dat scherpt de concurrentie alleen maar aan. Enkel diegenen die in vorm zijn, zullen zo tot de tien behoren. Je zal op training altijd het beste van jezelf moeten geven. Dat we met zoveel zijn, vind ik dan ook niet erg. Ik herinner me bovendien goed vorig jaar bij Figueira. We hadden toen maar een zestal kernspelers. De eerste competitieweken ging alles goed en wonnen we bijna altijd. Maar daarna raakten enkele spelers uit vorm en kregen we met blessures te maken. We begonnen meer wedstrijden te verliezen, de sfeer binnen de groep werd minder en minder en uiteindelijk pakten we bijna geen enkel punt meer. Dit wil ik geen tweede keer meemaken.’

Over punten pakken gesproken. Als kleine gast heeft Ante vaak punten voor zijn ploeg gepakt.... als doelman.

‘Vroeger heb ik inderdaad een aantal jaar voetbal gespeeld. Ik was toen de keeper van dienst. Ik heb ook nog aan waterpolo gedaan. Mijn oudste broer speelde toen basketbal en na enige tijd heb ik de basketmicrobe van hem gekregen. En ik heb er nog geen moment spijt van. Bij voetbal heeft iedereen een min of meer specifieke taak: de ene is verdediger, terwijl een andere voor de goals moet zorgen. Bij basketbal moet je beide kunnen, je moet veelzijdiger zijn. Vooral dat trok me in het basketbal aan. Wat mijn favoriete ploeg is? In elk geval geen Kroatisch team. In mijn land wordt er te veel gesjoemeld. Wie dan wel? Real Madrid is één van mijn favoriete clubs. Ook Arsenal en Roma zie ik graag spelen. Van ons nationale team moet ik niet zo veel hebben. Na de derde plaats op het WK 1998 in Frankrijk is het bergaf gegaan. Pas nu wordt er weer wat orde op zaken gesteld. Voor wie ik in de voorronde van het EK zal supporteren als Kroatië tegen België speelt? Ik zal het diplomatisch houden; de ene helft van mijn gezicht schilder ik in de Kroatische kleuren, de andere helft in de Belgische. Oké?’